|
PROGRAM PENSISWAZAHAN GURU
SEKOLAH RENDAH (PGSR)
MOD KURSUS DALAM CUTI
|
BMM 3111
SEMANTIK DAN PERISTILAHAN BAHASA MELAYU
Falsafah Pendidikan Kebangsaan
Pendidikan
di Malaysia adalah suatu usaha berterusan ke arah memperkembangkan lagi potensi
individu secara menyeluruh dan bersepadu untuk mewujudkan insan yang seimbang
dan harmonis dari segi intelek, rohani, emosi, dan jasmani berdasarkan
kepercayaan dan kepatuhan kepada Tuhan. Usaha ini adalah bagi melahirkan rakyat
Malaysia yang berilmu pengetahuan, berketrampilan, berakhlak mulia,
bertanggungjawab, dan berkeupayaan mencapai kesejahteraan diri serta memberi
sumbangan terhadap keharmonian dan kemakmuran keluarga, masyarakat, dan negara.
Falsafah
Pendidikan Guru
Guru yang berpekerti mulia, berpandangan progresif dan
saintifik, bersedia menjunjung aspirasi negara serta menyanjung warisan
kebudayaan negara, menjamin perkembangan individu, dan memelihara suatu
masyarakat yang bersatu padu, demokratik, progresif, dan berdisiplin.
Cetakan Jun 2011
Kementerian Pelajaran Malaysia
Hak cipta terpelihara. Kecuali untuk tujuan
pendidikan yang tidak ada kepentingan komersial, tidak dibenarkan sesiapa
mengeluarkan atau mengulang mana-mana bahagian artikel, ilustrasi dan kandungan
buku ini dalam apa-apa juga bentuk dan dengan apa-apa cara pun, sama ada secara
elektronik, fotokopi, mekanik, rakaman atau cara lain sebelum mendapat izin
bertulis daripada Rektor Institut Pendidikan Guru, Kementerian Pelajaran
Malaysia.
Cetakan
Jun 2011
Institut Pendidikan Guru
Kementerian Pelajaran Malaysia
Falsafah Pendidikan Kebangsaan
Falsafah Pendidikan Guru
Kata-Alu-aluan Rektor
|
i
i
iii
|
||||||||||
Panduan Pelajar
|
vi
|
||||||||||
Pengenalan
Agihan Tajuk (Interaksi dan Modul)
|
viii
x
|
||||||||||
Tajuk Pembelajaran
|
|||||||||||
Tajuk 1 Semantik dalam Bahasa
Melayu
1
Sipnosis
Hasil Pembelajaran
Kerangka Tajuk
1.1 Semantik dan Makna
1.2 Semantik dan Linguistik
1.3 Semantik dan Sejarah
Aktiviti Kendiri
Tajuk 2 Makna Leksikal dalam
Bahasa Melayu
4
Sinopsis
Hasil Pembelajaran
Kerangka Tajuk
2.1 Sinonim dan Antonim
2.2 Hiponim, Homonim dan Polisem
Aktiviti Kendiri
Tajuk 3 Makna Ayat dalam Bahasa Melayu
9
Sinopsis
Hasil Pembelajaran
Kerangka Tajuk
3.1 Makna Ayat
3.2 Kerangka Genaratif Chomsky
Aktiviti Kendiri
Tajuk 4 Perubahan Semantik
11
Sinopsis
Hasil Pembelajaran
Kerangka Tajuk
4.1 Pengembangan Makna
4.2 Penyempitan Makna
Aktiviti Kendiri
Tajuk 5 Peristilahan Bahasa Melayu
13
Sinopsis
Hasil Pembelajaran
Kerangka Tajuk
5.1 Beberapa Konsep Dasar Peristilahan:
Definisi, Tataistilah dan Tatanama
5.2 Istilah Khusus dan Umum, Morfem Penulisan
Aktiviti Kendiri
Tajuk 6 Sumber Istilah Bahasa Melayu
29
Sinopsis
Hasil Pembelajaran
Kerangka Tajuk
6.1 Perbendaharaan Kata Umum Bahasa Melayu
6.2 Perbendaharaan Kata Bahasa Serumpun
6.3 Perbendaharaan Kata Bahasa Asing
Aktiviti Kendiri
Tajuk 7 Istilah Singkatan dan Lambang Bahasa
Melayu
37
Sinopsis
Hasil Pembelajaran
Kerangka Tajuk
7.1 Singkatan
7.2 Akronim
Aktiviti Kendiri
Tajuk 8 Ejaan dan Peristilahan Bahasa Melayu
40
Sinopsis
Hasil Pembelajaran
Kerangka Tajuk
8.1 Ejaan Fonemik dan Etimologi
Aktiviti Kendiri
Latihan
|
|||||||||||
Bibliografi
|
|||||||||||
Panel Penulis Modul
|
|||||||||||
Ikon Modul
|
Modul ini disediakan untuk membantu anda menguruskan pembelajaran anda agar
anda boleh belajar dengan lebih berkesan. Anda mungkin kembali semula untuk
belajar secara formal selepas beberapa tahun meninggalkannya. Anda juga mungkin
tidak biasa dengan mod pembelajaran arah kendiri ini. Modul ini memberi peluang
kepada anda untuk menguruskan corak pembelajaran, sumber-sumber pembelajaran,
dan masa anda.
Pembelajaran arah kendiri memerlukan anda membuat
keputusan tentang pembelajaran anda. Anda perlu memahami corak dan gaya
pembelajaran anda. Adalah lebih berkesan jika anda menentukan sasaran
pembelajaran kendiri dan aras pencapaian anda. Dengan cara begini anda akan
dapat melalui kursus ini dengan mudah. Memohon bantuan apabila diperlukan
hendaklah dipertimbangkan sebagai peluang baru untuk pembelajaran dan ia
bukannya tanda kelemahan diri.
Modul ini ditulis dalam susunan tajuk. Jangka masa untuk melalui sesuatu tajuk bergantung kepada gaya
pembelajaran dan sasaran pembelajaran kendiri anda. Latihan-latihan disediakan dalam setiap tajuk untuk membantu anda
mengingat semula apa yang anda telah pelajari atau membuatkan anda memikirkan
tentang apa yang anda telah baca. Ada di antara latihan ini mempunyai cadangan
jawapan. Bagi latihan-latihan yang tiada mempunyai cadangan
jawapan adalah lebih membantu jika anda berbincang dengan orang lain seperti
rakan anda atau menyediakan sesuatu nota untuk dibincangkan semasa sesi
tutorial.
Modul ini akan menggantikan satu kredit
bersamaan dengan lima belas jam interaksi bersemuka dalam bilik kuliah. Tiada
kuliah atau tutorial diadakan untuk tajuk-tajuk dalam modul ini. Walau
bagaimanapun, anda boleh berbincang dengan pensyarah, tutor atau rakan anda
melalui email jika terdapat masalah berhubung dengan modul ini.
Anda akan mendapati bahawa ikon
digunakan untuk menarik perhatian anda agar pada sekali imbas anda akan tahu
apa yang harus dibuat. Lampiran A menerangkan kepada anda makna-makna ikon
tersebut.
Anda juga diperlukan untuk menduduki
peperiksaan bertulis pada akhir kursus. Tarikh dan masa peperiksaan akan
diberitahu apabila anda mendaftar. Peperiksaan bertulis ini akan dilaksanakan
di tempat yang akan dikenal pasti.
Tip untuk membantu anda melalui
kursus ini.
1.
Cari sudut pembelajaran yang sunyi
agar anda boleh meletakkan buku dan diri anda untuk belajar. Buat perkara yang
sama apabila anda pergi ke perpustakaan.
2.
Peruntukkan satu masa setiap hari
untuk memulakan dan mengakhiri pembelajaran anda. Patuhi waktu yang
diperuntukkan itu. Setelah membaca modul ini teruskan membaca buku-buku dan
bahan-bahan rujukan lain yang dicadangkan.
3.
Luangkan sebanyak masa yang mungkin
untuk tugasan tanpa mengira sasaran pembelajaran anda.
4.
Semak dan ulangkaji pembacaan anda.
Ambil masa untuk memahami pembacaan anda.
5.
Rujuk sumber-sumber lain daripada
apa yang telah diberikan kepada anda. Teliti maklumat yang diterima.
6.
Mulakan dengan sistem fail agar anda
tahu di mana anda menyimpan bahan-bahan yang bermakna.
7.
Cari kawan yang boleh membantu
pembelajaran anda.
P
ENGENALAN
Kursus BMM3111 (Semantik dan Peristilahan
Bahasa Melayu) terdiri daripada 15
tajuk. (Sila rujuk - Agihan Tajuk). Modul ini mengandungi 8 tajuk terpilih daripada 15 tajuk keseluruhan.
Lapan tajuk yang terlibat dalam modul ini ialah Tajuk 1 - Semantik dalam Bahasa Melayu,Tajuk 2 - Makna
Leksikal dalam Bahasa Melayu, Tajuk 3 - Makna Ayat dalam Bahasa Melayu, Tajuk 4 - Perubahan Semantik, Tajuk 5 - Peristilahan
Bahasa Melayu, Tajuk 6 - Sumber Istilah Bahasa
Melayu, Tajuk 7-
Istilah Singkatan dan Lambang Bahasa
Melayu, Tajuk 8 -Ejaan dan Peristilahan Bahasa Melayu
Secara umumnya
ringkasan tajuk-tajuk tersebut adalah seperti yang berikut:
Tajuk 1 mengenai
konsep Semantik dan Makna , Semantik dan Linguistik, dan Semantik dan
Sejarah
Tajuk 2
mengenai Makna Leksikal dalam Bahasa
Melayu yang terdiri daripada pecahan tajuk Sinonim, Antonim,Hiponim, Homonim
(Homograf, Homofon) dan Polisem
Tajuk 3
membincangkan Makna Ayat dalam Bahasa Melayu dengan melihat konsep Makna Ayat
dan Kerangka Generatif Chomsky
Tajuk 4
adalah khusus menyentuh aspek Perubahan
Semantik daripada aspek Pengembangan Makna, Penyempitan Makna dan Anjakan Makna
Tajuk 5 membincangkan Peristilahan Bahasa Melayu yang
merangkumi Konsep Dasar Peristilahan
(Definisi, Tataistilah dan Tatanama), Istilah Khusus dan Umum, Morfem
Peristilahan, Kata Dasar dan Kata Akar, Imbuhan, Kata, Kata Berimbuhan,
Gabungan Kata, Bentuk Prototaip, serta Paradigma Kata
Tajuk 6 berkaitan Sumber Istilah Bahasa Melayu yang terdiri daripada
Perbendaharaan Kata Umum Bahasa Melayu, Perbendaharaan Kata Bahasa Serumpun,
Perbendaharaan Kata Bahasa Asing
Tajuk 7 membincangkan Istilah
Singkatan dan Lambang Bahasa Melayu yang terdiri daripada istilah
Singkatan,Akronim, Lambang dan Huruf Bilangan, dan Lambang Gambar
Tajuk 8 terdiri daripada Ejaan dan Peristilahan Bahasa Melayuyang merangkumi Ejaan
Fonemik dan Etimologi dan Ejaan Nama, Penyesuaian Ejaan dan Imbuhan Asing
Modul
ini juga disertakan aktiviti dan latihan untuk pengukuhan pembelajaran.
Terdapat beberapa aktiviti dan latihan yang disediakan bagi setiap tajuk.
Latihan ini harus disiapkan dalam jangka masa yang ditetapkan. Hasil kerja
pelajar yang telah disiapkan hendaklah dihantar kepada pensyarah yang mengajar
melalui e-mel atau secara bersemuka. Sebagai memantapkan kefahaman terhadap
setiap tajuk dalam kursus ini, pelajar dinasihati membuat banyak rujukan dan
pembacaan. Pelajar juga digalakkan menghubungi pensyarah untuk mendapatkan
maklumat lanjut yang berkaitan dengan topik-topik yang dipelajari dan topik-topik
lain yang berkaitan.
AGIHAN TAJUK
|
Kandungan modul ini akan
menggantikan satu kredit bersamaan dengan 15 / 30 jam interaksi bersemuka.
Jadual di bawah menjelaskan agihan tajuk-tajuk untuk interaksi bersemuka atau pembelajaran
melalui modul.
Bil.
|
Kandungan
|
Interaksi
Bersemuka
(jam)
|
Modul
(jam)
|
Jum.
Jam
|
1
|
Semantik dalam Bahasa Melayu
|
-
|
2
|
2
|
2
|
Fitur Makna dalam Bahasa Melayu
|
2
|
-
|
2
|
3
|
Makna Leksikal dalam Bahasa Melayu
·
Sinonim,
Antonim
·
Hiponim,
Homonim (Homograf, Homofon)
·
Polisem
|
-
|
2
|
2
|
4
|
Makna Ayat dalam Bahasa Melayu
|
-
|
2
|
2
|
5
|
Perubahan Semantik
|
-
|
2
|
2
|
6
|
Semantik Teori Pembuktian
|
2
|
-
|
2
|
7
|
Taksa dan Ketaksaan Makna dalam
Tatabahasa
|
2
|
-
|
2
|
8
|
Peribahasa Bahasa Melayu
|
2
|
-
|
2
|
9
|
Peristilahan Bahasa Melayu
·
Beberapa
Konsep Dasar Peristilahan: Definisi, Tataistilah & Tatanama,
·
Istilah
Khusus & Umum, Morfem Peristilahan,
·
Kata
Dasar & Kata Akar, Imbuhan, Kata,
·
Kata
Berimbuhan, Gabungan Kata, Bentuk Prototaip, Paradigma Kata
|
-
|
2
|
2
|
10
|
Sumber Istilah Bahasa Melayu
|
-
|
2
|
2
|
11
|
Skema Tatacara Pembentukan Istilah
Bahasa Melayu
|
2
|
-
|
2
|
12
|
Mengaplikasi Pembentukan Istilah menggunakan
Skema Tatacara Pembentukan Istilah Bahasa Melayu
|
2
|
-
|
2
|
13
|
Aspek Tatabahasa dan Semantik Peristilahan
Bahasa Melayu
|
2
|
-
|
2
|
14
|
Istilah Singkatan dan Lambang Bahasa
Melayu
|
-
|
2
|
2
|
15
|
Ejaan dan Peristilahan Bahasa Melayu
|
1
|
1
|
2
|
JUMLAH
|
15
|
15
|
30
|
TAJUK 1
|
SEMANTIK DALAM BAHASA MELAYU
|
- SINOPSIS
Komponen
ini tertumpu kepada kajian semantik yang berkaitan dengan makna kata dan ayat.
Kajian ini menumpukan kepada aspek makna bentuk linguistik dan hubungannya
dunia rujukannya. Semantik merujuk kepada
aspek makna bahasa. Untuk memahami bahasa, kita kita perlu memahami
makna kata dan morfem yang membentuknya. Kita juga perlu mengetahui makna kata
bergabung menjadi frasa dan ayat yang bermakna. Seterusnya kita perlu
menginterpretasikan makna ujaran berdasarkan konteks ayat yang diujarkan.
- HASIL PEMBELAJARAN
1. Menjelaskan
tentang semantik , fitur makna, makna leksikal, dan makna ayat.
2. Menghubungkaitkan
antara bidang semantik dengan ilmu linguistik.
·
Kerangka
Tajuk-tajuk
1.1 Semantik
dan Makna
Bidang
semantik merupakan bidang yang memberikan perhatian kepada aspek makna dalam bahasa. Dalam kajian
semantik kita perlu memahami beberapa istilah penting terutama sekali istilah semantik dan
makna.
Apakah yang dimaksudkan
dengan istilah semantik? Menurut
Palmer (1992), istilah semantik
merujuk kepada bidang kajian makna. Istilah ini merupakan istilah yang agak baharu dalam bidang linguistik.
Istilah
ini sebenarnya berasal daripada kata adjektif bahasa Yunani semantikos, yang bermaksud penting atau
bererti. Istilah semantik mula-mula diperkenalkan oleh M.Breal daripada kata
Perancis semantique. Kini istilah
semantik digunakan untuk merujuk kepada kajian makna dalam bidang linguistik.
Kata semantik juga diertikan sebagain”ilmu tentang makna atau erti”.
Kini
makna menjadi sebahagian daripada ilmu linguistik.Manakala makna pula secara
umumnya membawa erti ‘maksud’ atau ‘erti’. Walau bagaimanapun, kata makna boleh
diberikan bermacam-macam pengertian yang lain. Kamus Linguistik (1997) memasukkan dua entri bagi kata makna,
iaitu:
(i)
Erti yang didukung oleh kata atau kumpulan kata, atau
(ii) Pemahaman sesuatu ujaran oleh
pendengar, atau pemahaman kata
atau frasa bertulis oleh pembaca.
Ogden dan
Richard (1956) pernah memberikan tidak kurang 16 pengertian bagi perkataan
makna dalam buku mereka yang berjudul The
Meaning of Meanings. Antara pengertian yang diberikan termasuk makna
seperti ‘suatu sifat intrinsic, konotasi sesuatu kata, suatu inti, pokok, suatu
kemahuan’, dan ‘emosi yang ditimbulkan oleh sesuatu’. Jadi, berdasarkan
pengertian oleh Ogden dan Richard, kita fahami bahawa erti makna cukup menarik
tetapi rumit sekali untuk memahami maksud kata makna.
1.2 Semantik dan Linguistik
Kita
sudah jelas bahawa semantik adalah sebahagian daripada linguistik. Kini
semantik sudah boleh diterima sebagai salah satu komponen penting dalam ilmu linguistic
seperti bidang fonetik dan tatabahasa. Ahli-ahli bahasa meletakkan bidang
semantik pada sebelah hujung, manakala fonetik pula pada sebelah hujung yang
lain, dan tatabahasa atau nahu terletak di tengah-tengah deretan ini.
Bidang
semantik amat penting kerana kajian bahasa tidak akan menjadi sempurna jika
tidak ada unsur makna. Semantik menjadi amat penting dalam tatabahasa, dan
tanpanya, kita mungkin dapat membina atau melafazkan ayat atau ujaran yang
tepat dari segi rumusnya tetapi tidak tepat dari segi ilmu semantik. Contohnya,
kita tidak boleh menerima ayat “Kerusi itu sedang menyampaikan ucapan di Dewan
Gemilang”, sebagai ayat yang betul, walaupun ayat ini menepati aturan bahasa,
iaitu menurut susunan subjek dan predikat (S + P) di dalamnya. Hal ini kerana
maknanya adalah taksa. Tegasnya, maklumat semantik amat penting dalam
linguistik.
1.3 Semantik
dan Sejarah
Berdasarkan
sejarah linguistik, pada mulanya istilah
semantik digunakan untuk merujuk kepada perkembangan dan perubahan makna dalam
bahasa. Sebelum tahun 1930, kajian semantik telah member focus kepada aspek
kajian tradisional, iaitu perubahan makna. Tetapi, selepas tahun 1930,
perubahan telah berlaku dan semantik sudah mula melihat masalah deskriptif dan
struktur dalam semantik (Ullmann, 1996).
Tahun 1931merupakan detik bersejarah dalam sejarah semantik. Hal ini kerana
pada tahun itu telah muncul tulisan Gustaf Stren yang berjudul Meaning and Change of Meaning with Special
Reference to English Language. Penerbitan tulisan ini telah membawa trend
baharu dalam bidang semantik.
Menurut
Ullmann (1996), kajian semantik selepas tahun 1950 tidak lagi member perhatian
terhadap perubahan makna dan sebab-sebabnya. Sebaliknya, kajian mula beralih
kepada aspek dalaman tentang perbendaharaan kata dan juga daripada prinsip umum
kepada kajian bahasa yang tertentu.
Aktiviti Kendiri 1.3.1
(a)
Apakah maksud istilah semantik?
(b)
Berikan dua definisi tentang bidang
semantik
Aktiviti
Kendiri 1.3.2
Bidang semantik boleh dibahagikan
kepada beberapa subbidang, seperti
semantik
linguistik dan semantik falsafah. Bolehkan anda menyenaraikan
tiga
lagi subbidang semantik serta fokus kajiannya bagi setiap subbidang
tersebut?
TAJUK 2
|
MAKNA LEKSIKAL DALAM BAHASA
MELAYU
|
- SINOPSIS
Topik ini
akan menerangkan tentang leksikal. Dalam sesuatu bahasa, perbendaharaan kata
bukanlah tersusun dalam satu senarai yang panjang dan mendatar. Ia juga bukan
menegak secara homogen iaitu mengandungi semua perkataan dalam sesuatu bahasa
itu, seperti tersusunya dalam bentuk kamus. Sebaliknya, susunannya adalah
secara berlapis dalam bentuk strata yang banyak serta nmempunyai hubungan
konsepsi antara satu sama lain. Susunan perkataan juga mempunyai perkaitan dari
segi penggunaannya. Hal ini bermakna sesuatu perkataan yang digunakan mestilah
bersesuaian serta berselarasan dengan sesuatu situasi atau keadaan. Perkaitan
tersebut lazimnya mempunyai hubungan dengan kebudayaan.
- HASIL PEMBELAJARAN
1. Membezakan antara sinonim dan
antonim.
2.Men jelaskan tentang fitur makna
dan makna leksikal dalam bahasa Melayu.
- Tajuk-tajuk
2.1 Sinonim dan
Antonim
2.1.1 Sinonim
Sinonim
ialah kesamaan makna perkataan, iaitu kata-kata yng mempunyai makna yang sama
atau hampir sama. Secara umumnya, sinonim disebut sebagai perkataan seerti ,
misalnya perkataan ‘kereta’ dan ‘motokar’, ‘sejuk’ dan ‘dingin’, ‘suka’ dan
‘gemar’, ‘ganggu’ dan ‘kacau’, ‘lupus’ dan ‘luput’, ‘loncat’ dan ‘lompat’ dan
sebagainya. Dalam bahasa Melayu, terdapat kamus sinonim yang mengandungi
senarai perkataan seerti bahasa Melayu.
Dalam
kehidupan kita seharian kita biasa bersua dengan penggunaan sinonim di
sekeliling kita. Sebagai contoh, di kawasan zoo kita akan melihat papan tanda
yang tertulis ‘Tolong jangan usik, kacau atau ganggu binatang-binatang di
kawasan ini’. Di perpustakaan pula, terdapat kata-kata yang berbunyi ‘Dilarang
membuat bising, bercakap dan berbual-bual’. Perkataan-perkataan tersebut
mempunyai makna yang hampir sama. Walau bagaimanapun tidak terdapat perkataan
yang bersinonim atau mempunyai makna yang benar-benar sama secara tepat.
Dalam
semantik, ada beberapa jenis sinonim, iaitu sinonim pinjaman, konteks, laras
sosial, dan kolokasi.
2.1.1.1
Sinonim Pinjaman
‘Belalang’
bermakna pepatung dalam kebanyakan dialek Melayu. Walau bagaimanapun, dalam
dialek Perak, ‘belalang’ bermakna ‘cakcibau’.
Dalam
dialek Kedah, ‘batas’ ialah ‘jalan raya’, yang maksud konvensionalnya ialah
‘timbunan tanah yang menjadi sempadan petak-petak sawah’.
2.1.1.2
Sinonim Konteks
Perkataan
‘jemput’ dan ‘udang’ banyak digunakan dalam konteks protokol. Sebenarnya,
‘jemput’ digunakan dalam konteks lisan, manakala ‘undang’ dalam konteks
tulisan. Ini bermakna konteks mewujudkan perkataan yang sama makna.
2.1.1.3
Sinonim Laras Sosial
Perkataan-perkataan
tersebut digunakan dengan berdasarkan status. Misalnya ‘penyanyi’ ialah orang
yang ‘bernyanyi’ manakala ‘biduan’ bermaksud ‘status’ yang tinggi dalam
profesionalisme seni.
2.1.1.4
Sinonim Kolokasi
Sinonim
jenis ini wujud dalam konteks penggunaan yang tersendiri. Contohnya perkataan
‘banyak’ dan ‘ramai’ mempunyai makna yang sama. Contoh ayat, “Banyak kilang
kekurangan tenaga pekerja mahir” dan “Ramai pelajar yang gembira setelah
memperoleh pencapaian baik dalam peperiksaan tersebut.”
“Perkataan
‘banyak’ boleh digunakan sama ada bagi ‘manusia’, ‘tumbuh-tumbuhan’, ‘haiwan’
dan ‘benda’ tetapi pastikan perkataan tersebut bermakna apabila digunakan tanpa
kata sifat.
Jika anda
menyebut “Banyak pelajar yang gembira setelah memperoleh pencapaian baik dalam
peperiksaan tersebut” akan menunjukkan makna yang salah. Alasannnya, ramai
(untuk manusia sahaja) hanya bermakna jika ada kata sifat (gembira) dalam ayat
tersebut.
2.1.2
Antonim
Antonim
ialah pertentangan makna perkataan atau kata-kata yang mempunyai makna yang
tidak sama. Secara umumnya, antonim disebut sebagai perkataan berlawanan,
misalnya sejuk lawannya panas, baik lawannya jahat, cantik lawannya hodoh,
tinggi lawannya rendah, miskin lawannya kaya dan sebagainya. Namun demikian,
tidak semua perkataan mempunyai pertentangan makna satu lawan satu seperti contoh
tersebut. Oleh itu kata nafi ‘tidak’ kadang kala digunakan bagi menunjukkan
pertentangan makna tersebut, misalnya perkataan ‘lena’ lawannya ‘tidak lena’
ataupun ‘mati’ bermaksud ‘tidak hidup’.
Terdapat
beberapa jenis antonim seperti:
(a) Antonim pasangan komplemen
(b) Antonim hubungan darjah
(c) Antonim hubungan bertentangan
2.1.2.1
Antonim pasangan komplemen
Antonim
pasangan komplemen merupakan pasangan perkataan berlawanan yang saling
melengkapi antara satu sama lain. Cotohnya, perkataan tidur-jaga, hidup-mati,
duduk-bangun, tajam-tumpul, kembang-kuncup, sihat-sakit, gembira-sedih dan
sebagainya.
Selain
itu, perkataan – perkataan seperti tidak hidup-mati, dan tidak mati-hidup,
tidak tidur-jaga dan tidak jaga-tidur dan sebagainya juga termasuk dalam
antonim jenis ini.
2.1.2.2
Antonim hubungan darjah
Jenis
kedua ialah pasangan kata antonim yang menunjukkan hubungan darjah seperti
perkataan besar-kecil, tebal-nipis, tinggi-rendah, panjang-pendek, kurus-gemuk
dan sebagainya. Makna kata adjektif yang menunjukkan pasangan kata ini
mempunyai hubungan rujukan dengan benda yang dimaksudkan. Sebagai contoh,
sebatang kayu itu dikatakan bersiaz panjang dengan merujuk kepada kayu itu
secara spesifik berbanding dengan kayu yang sama jenis.
Selain itu,
perkataan itu sendiri tidaklah menggambarkan darjah secara mutlak. Sebagai
contoh, perkataan ‘kecil’ pada ‘kerbau kecil’ sebenarnya ,menunjukkan darjah
dan makna yang tidak sama pada perkataan ‘tikus kecil’. Demikian juga perkataan
‘laju’ bagi merujuk kepada kereta lumba tentulah tidak sama darjahnya jika
merujuk kepada kereta biasa.
2.1.2.3
Antonim hubungan bertentangan
Jenis
pasangan kata antonim yang ketiga dinamakan hubungan bertentangan. Dalam hal
ini, kedua-dua pasangan kata itu dari segi semantiknya membawa makna yang
setara, misalnya beri-terima, jual-beli, murid-guru, majikan-pekerja dan
sebagainya. Contohnya jika X ‘beri’ barang pada Y bermakna Y akan ‘terima’
barang itu.
2.2
Hiponim, Homonim dan Polisem
2.2.1
Hiponim
Hiponim
ialah kata yang maknanya terangkum dalam makna kata yang lain. Sebagai contoh,
melur, mawar,melati,kemboja dan cempaka ialah hiponim kepada bunga.
Secara
umumnya, hiponim merupakan kata umum yang mempunyai hubungan kekeluargaan
dengan kata-kata yang lebih khusus atau dalam erti kata lain ialah kata umum
yang mempunyai lingkungan atau anggotanya terdiri daripada kata yang khusus.
2.2.2
Homonim
Homonim
merujuk kepada hubungan antara homonim. Iaitu dua kata atau lebih yang
mempunyai, sama ada bunyi atau ejaan yang sama, tetapi berlainan makna.
Perkataan yang mempunyai sebutan yang sama, tetapi berbeza makna seperti yang
disebutka tadi dikatakan mempunyai
hubungan homonim. Sebagai contoh, perkataan ‘kepala’ yang membawa maksud
‘ketua’ tidak sama maknanya dengan ‘kepada kereta api. ‘kepada manusia’ dan
‘kepala surat’.
Penggunaan
homonim dalam pertuturan atau ayat boleh menimbulkan kekeliruan jika tidak
berlatar belakangkan konteks tertentu. Hal ini kerana homonim mempunyai sebutan
dan bentuk ejaan yang sama, tetapi berbeza dari segi makna.
2.2.3
Polisem
Polisem
ialah perkataan yang mempunyai beberapa makna yang berkaitan sama ada secara
konseptual atau sedarjah. Dengan kata lain, polisem ialah hubugan kata atau
frasa yang mempunyai dua makna atau lebih dan mempunyai etimologi yang sama.
Sebagai
contoh, kata bantu ‘tentang’ boleh bermaksud berkaitran sesuatu perkara. Ada
masanya perkataan ‘tentang’ boleh membawa maksud ‘lawan’, seperti dalam ayat
“Kita tentang habis-habisan”. Contoh lain ialah perkataan ‘bisa’ yang membawa
maksud sakit sangat dan boleh. Dalam perbualan di Indonesia, secara normalnya
‘bisa’ digunakan untuk menggantikan perkataan ‘boleh’. Berdasarkan
contoh-contoh tersebut, ‘tentang’ dan ‘bisa’ bervariasi maknanya, tetapi kewujudan
polisem ditinjau dengan berasaskan konteks penggunaan.
Aktiviti Kendiri 2.2.3.1
(a) Huraikan jenis-jenis sinonim beserta
dengan contohnya
(b) Dengan contoh yang sesuai, terangkan
perbezaan antara hiponim dan polisem.
TAJUK 3
|
MAKNA AYAT DALAM BAHASA
MELAYU
|
- SINOPSIS
Topik ini
akan menjelaskan tentang makna ayat dalam bahasa Melayu. Seperti yang telah
dijelaskan perkataan dan morfem merupakan unit
terkecil bahasa yang mempunyai makna. Kita telah pun mempelajari
hubungan makna perkataan dan unsur semantik sebagai semantik leksikal sebelum
ini. Walau bagaimanapun dalam banyak perkara kita berkomunikasi menggunakan
frasa dan ayat. Makna frasa dan ayat bergantung pada makna perkataan yang
terkandung dalamnya dan bagaimana perkataan itu distruktur dan digabungkan.
Dalam tajuk ini juga akan dihuraikan penganalisisan makna auat Bahasa Melayu
mengikut Kerangka Generatif Chomsky untuk menunjukkan perubahan semantik dan
pengembangan makna.
·
HASIL PEMBELAJARAN
1.
Menjelaskan definisi makna ayat.
2.
Menghuraikan perubahan semantik dan teori pembuktian.
3.1 Makna Ayat
Makna merupakan satu unsur penting dalam mana-mana ujaran
atau tulisan. Tanpa unsur ini, maka apa sahaja yang diujarkan atau yang
dituliskan tidak akan memberi sebarang kefahaman kepada orang yang dilawan
bercakap atau orang yang membaca sesuatu yang ditulis.
Semua bahasa bergantung kepada makna dalam perkataan dan
ayat. Setiap perkataan dan setiap ayat lazimnya dikaitkan sekurang-kurangnya
dengan satu makna. Bagi ayat persoalannya sangat rumit. Dalam setiap bahasa
untuk membentuk suatu ayat, perkataan hendaklah disusun dan untuk mendapatkan
makna ayat bergatung pada makna perkataan yang terdapat dalam ayat tersebut.
Terdapat juga perkataan yang memiliki dua makna dan ada
juga yang mempunyai tiga makna. Adakalanya terdapat juga perkataan yang
digunakan tanpa membawa apa-apa makna.Dalam konteks berbahasa, kita beranggapan
bahawa pendengar atau penulis memehami makna yang ingin di sampaikan
sehinggakan kita mengabai ataupun tidak menyebut atau menulis beberapa
perkataan. Dalam bahasa Melayu makna ayat boleh dibahagikan makna konotatif dan makna denotatif.
3.2 Kerangka Generatif Chomsky
Bagi Chomsky “language is not a habit Structure”. Hipotesisnya,
semua bahasa dilihat dari struktur dalaman adalah sama iaitu menunjukkan
tingkat fikiran seseorang. Chomsky telah mengemukakan empat konsep utama dasar
analisis Kerangka Generatif iaitu
kemampuan berbahasa, perlakuan berbahasa, struktur dalaman dan struktur luaran.
Kemampuan berbahasa ialah segala pengetahuan yang terdapat dalam otak manusia
secara sedar dan tidak sedar. Proses ini juga mengkaji tentang bagaimana proses
mengujarkan bahasa yang terdapat dalam bentuk rumus-rumus.
Perlakuan bahasa ini mengkaji bagaimana cara seseorang itu mengujarkan
bahasa dan bahasa apa yang diujarkan serta mampu didengar oleh orang lain.
Seterusnya, strukrur dalaman pula wujud daripada kemampuan seseorang untuk
berbahasa serta bagaimana cara menyusun ayat-ayat untuk diujarkan. Konsep yang
terakhir iaitu struktur luaran ini wujud daripada ujaran bahasa yang
dikeluarkan oleh seseorang iaitu apa yang diujarkan. Menurutnya lagi, ayat-ayat
yang diungkapkan oleh penutur lahir di bawah pengetahuan dan kesedaran
penuturnya. Ia diketahui, disedari dan dinyatakan menerusi bunyi-bunyi dan
ejaan.
Aktiviti kendiri 3.2.1
(a) Apakah yang dimaksudkan dengan makna
ayat?
(b) Huraikan empat konsep utama Kerangka
Generatif Chomsky.
TAJUK 4
|
PERUBAHAN SEMANTIK
|
·
SINOPSIS
Tajuk ini akan mengupas tentang perubahan semantik
daripada segi pengembangan makna, iaitu satu proses perubahan makna daripada
makna yang khusus kepada makna yang lebih umum. Manakala penyempitan makna pula
ialah proses perubahan makna daripada makna yang umum kepada makna yang lebih
khusus. Akhir sekali anjakan makna yang bermaksud makna yang mengalami proses
perubahan berdasarkan situasi atau keadaan.
·
HASIL
PEMBELAJARAN
1. Menghuraikan proses pengembangan
makna.
2. Menghuraikan perubahan semantik
dari aspek penyempitan makna.
·
KERANGKA
TAJUK-TAJUK
4.1 Pengembangan Makna
Semantik atau
makna boleh dilihat dalam dua sudut iaitu pemgembangan makna dan penyempitan makna. Peluasan makna
meliputi sintaksis dan pragmatik dan menurut
Nor Hashimah Jalaluddin (1992:1) yang memetik pendapat Sperber dan Wilson (1980) bahawa pengkajian makna
belum dapat dipastikan makna sepenuhnya
mengikut apa yang dihajati pleh penutur.
Cakupan
makna sekarang lebih luas daripada makna yang lama. Contohnya
‘berlayar’, dulu digunakan
dengan pengertian bergerak di laut dengan memakai layar, tetapi sekarang semua tindakan mengarungi lautan atau
perairan dengan alat apa saja
disebut ‘berlayar’ . Dahulu kata
‘bapa’ hanya dipakai dalam hubungan
biologis, sekarang semua orang yang lebih tua atau lebih tinggi kedudukannya disebut ‘bapa’ sedangkan segala
orang yang dianggap sama darjatnya
disebut ‘saudara’.
4.2 Penyempitan Makna
Menurut Chaer
(1995), Pateda (1986), penyempitan makna ialah gejala yang terjadi pada kata yang mulanya mempunyai
makna yang cukup luas,kemudian menjadi
makna yang cukup terbatas hanya pada makna tertentu sahaja. Sedangkan Keraf (1986:97) menyatakan bahawa
penyempitan makna sebuah kata ialah
proses perubahan makna kata daripada makna yang lebih luas kepada makna yang lebih khusus atau
spesifik.
Sebagai contoh
kata ’ahli’ membawa makna yang lebih
luas iaitu keluarga, sanak-saudara
atau orang-orang yang memasuki sesuatu golongan. Walau bagaimanapun kata ’ahli’
juga telah disempitkan kepada makna orang yang mahir atau pandai dalam sesuatu ilmu atau disebut juga pakar
dalam sesuatu bidang.
TAJUK 5
|
PERISTILAHAN BAHASA MELAYU
|
- SINOPSIS
Kursus ini
mengandungi pengenalan, definisi, konsep peristilahan, sejarah penggubalan
peristilahan, prinsip pembentukan istilah, peranan Dewan Bahasa dan Pustaka,
Peranan MABBIM, kepentingan peristilahan dalam Bahasa Melayu, dan cabarannya
pada masa hadapan.
Di samping itu, kursus ini juga mengandungi sumber istilah Bahasa Melayu,
istilah singkatan dan lambang Bahasa Melayu dan ejaan dan peristilahan Bahasa
Melayu
- HASIL PEMBELAJARAN
Setelah mengikuti kursus ini, anda
dapat :
1.
Menjelaskan definisi istilah dalam
bahasa Melayu;
2. Prinsip
– prinsip pembentukan istilah;
3. Peranan
Dewan Bahasa dan Pustaka dan MABBIM;
4. Kepentingan
Peristilahan dalam Bahasa Melayu;
5.
Cabaran dan masa depan peristilahan.
5.1 Pengenalan
Walaupun serumpun dan
mempunyai pertalian yang amat erat dari segi sejarah, politik dan ekonomi Malaysia , Indonesia dan
Brunei Darussalam bergerak dan memancarkan kepelbagaian corak pengayaan
bahasanya. Ketiga – tiga negara itu juga mempunyai kaedah tersendiri dalam
perkembangan korpus bahasa Melayu.
Dalam usaha
menyatukan aspek kebahasaan, terutamanya dari segi peristilahan, Majlis Bahasa
Indonesia – Malaysia (MBIM) dan kemudiannya Majlis Bahasa Brunei Darussalam –
Indonesia – Malaysia atau MABBIM telah memainkan peranan untuk mewujudkan satu
bentuk ejaan dan istilah yang baku atau seragam sejak tahun 1972. Pembakuan itu
dilakukan untuk pengembangan dan
pelestarian bahasa Melayu sebagai bahasa maju mengungkap pelbagai ilmu
pengetahuan.
Istilah ialah lambang
linguistik yang berupa huruf, bentuk bebas atau gabungan beberapa bentuk bebas
yang gramatis dan sistematik, yang mengandungi timbunan konsep atau objek khas
dalam bidang tertentu. Bentuknya telah disepakati oleh sekumpulan pakar melalui jawatankuasa
bidang berkenaan sebagai mempunyai nilai komunikatif yang sesuai. Kewujudan
sesuatu istilah itu dianggap penting kerana mempunyai nilai komunikatif yang
menjadi unsur penyampai ilmu
pengetahuan. Melalui istilah, sesuatu konsep dalam bidang ilmu tertentu dapat
diungkapkan dan disampaikan kepada khalayak. Kedudukan istilah menjadi lebih
penting lagi dalam bidang sains dan teknologi yang mengandungi pelbagai konsep
khusus dan bersifat teknikal.
Dari segi teorinya,
bidang peristilahan merupakan bidang ilmu yang sama dengan bidang-bidang ilmu
yang lain, iaitu mempunyai teori yang tersendiri. Peristilahan merupakan bidang
linguistik praktis yang menerapkan Teori Umum Peristilahan (TUP) dalam
melaksanakan tugas pembinaan istilah. Teori ini dikembangkan oleh Professor Dr. Eugen Wuster, Vienna. Manakala teori yang
lebih khusus, Gumperz (1908) telah memperkenalkan model dari segi tiga teori
peristilahan iaitu konsep, simbol dan objek. Teori ini kemudiannya
disesuaikan lagi oleh Wuster (1931)
dengan Teori Ferdinand de Saussure yang menyatakan empat perkara, iaitu
lambang, bahasa lisan/tulisan, makna,
dan objek.
Sebagai badan tunggal
yang bertanggungjawab mengubal istilah bahasa Melayu, Dewan Bahasa dan Pustaka
(DBP) telah mencipta banyak istilah dalam bahasa itu. Hingga kini, DBP telah
berjaya menghasilkan lebih daripada sejuta istilah dalam pelbagai bidang ilmu, yang kemudiannya diterbitkan dalam
bentuk buku. Pencapaian tersebut amat jelas menunjukkan bahawa DBP begitu
kominted untuk memartabatkan bahasa Melayu sebagai bahasa ilmu, bahasa
berteknologi tinggi dan bertamadun melalui peristilahan. Akan tetapi semua usaha
itu tidak memberi manfaat jika pihak masyarakat atau pengguna bahasa Melayu
tidak menghargai sumbangan badan berkenaan, dan bersama – sama meletakkan
bahasa Melayu sebagai bahasa yang maju di rantau ini dan dunia umumnya.
Latihan 5.1
|
1.
Nyatakan konsep peristilahan dan
pengistilahan
2.
Untuk menguji pengetahuan dan
kefahaman anda kaitkan peranan Bahasa Melayu dari segi jati diri rakyat
Malaysia.
Dapatkan seberapa
banyak maklumat dari perpustakaan atau pusat sumber yang berdekatan.
|
5.2 Definisi Istilah
Menurut Kamus Dewan
Bahasa dan Pustaka (2007:591), istilah ialah kata, gabungan kata atau frasa
yang mengungkapkan konsep yang khusus yang terdapat di dalam sesuatu bidang
ilmu atau profesyen. Sesuatu istilah itu mempunyai makna yang tepat bagi
konteks bidangnya. Menurut Pedoman umum Pembentukan Istilah Bahasa Melayu
(1992: 1-3) Tataistilah ialah kumpulan peraturan untuk membentuk istilah (
termasuklah kumpulan istilah yang dihasilkannya). Tata istilah atau
‘terminology’ pula merupakan kumpulan istilah bagi satu-satu bidang tertentu
yang dibentuk menurut peraturan-peraturan yang ada. Misalnya, tataistilah
matematik yang ada yang telah dibentuk berdasarkan sistem tertentu. Manakala
tatanama ialah kumpulan peraturan untuk menentukan nama dalam bidang ilmu
(termasuklah kumpulan nama yang dihasilkannya). Terdapat perbezaan kata biasa
dengan kata istilah. Kata biasa atau kata umum ialah kata-kata biasa di dalam
bahasa. Namun demikian, kata umum boleh menjadi istilah. Kata istilah ialah
kata yang penggunaannya dan maknanya khusus pada bidang tertentu. Contohnya,
kata hidrogren, nitrogen, neonatal,
fonem, alofon, alormof dan morfem merupakan
istilah khusus dalam bidang masing-masing.
5.2.1 Morfem dan Proses
Peristilahan
Morfem ialah unit
atau fungsi nahu. Morfem peristilahan ialah kata akar dan imbuhan yang
digunakan dalam pembentukan istilah. Proses pembentukan istilah Bahasa Melayu
ialah pengimbuhan, pengandaan dan penggabungan.
5.2.1.1 Kata akar
Kata akar ialah kata yang
belum mendapat imbuhan.
Misalnya: rumah, asid,
algebra dan sebagainya.
5.2.1.2 Imbuhan dan
Pengimbuhan
Imbuhan ialah morfem yang
digunakan untuk mencipta istilah melalui proses pengimbuhan. Misalnya: ber- (berinteraksi), -an (hasilan), peN-
…-an (pemprosesan).
5.2.1.3 Penggandaan
Penggandaan ialah ulangan
kata dasar sama ada sebahagian (rambut = rerambut) atau seluruh (kacang =
kacang-kacang) untuk membentuk istilah.
5.2.1.4 Gabungan
Gabungan ialah
cantuman dua kata atau lebih untuk membentuk istilah melalui proses penggabungan.
Ada 16 kata majmuk yang mantap seperti setiausaha, warganegara, bumiputera dan
sebagainya. Walau bagaimanapun, ada juga
antara istilah yang digunakan di dalam konteks umum. Dewan Bahasa dan Pustaka
(2004), menjelaskan bahawa hal ini berlaku apabila istilah itu digunakan dengan
kerap oleh masyarakat pengguna bahasa, dan penggunaannya itu tersebar melalui
media massa. Contohnya, kata taqwa
merupakan istilah dalam bidang keagamaan Islam dan belanjawan iaitu istilah dalam bidang ekonomi (dewasa ini istilah
‘bajet’ digunakan), sekarang ini kata-kata berkenaan sudah digunakan secara am
di dalam penggunaan bahasa sehari-hari. Usaha penggubalan istilah di Malaysia
bermula selepas tertubuhnya Dewan Bahasa dan Pustaka (DBP) dalam tahun 1956.
Pada peringkat
awalnya tidak ada satu sistem organisasi yang memberi panduan dan mengawal
kerja-kerja peristilahan. Jawatankuasa istilah ditubuhkan berdasarkan
permintaan individu yang berwibawa sebagai pemimpin masyarakat atau sebagai
ahli akademik. Jawatankuasa istilah yang paling awal ditubuhkan ialah
Jawatankuasa Istilah Ekonomi yang dipengerusikan oleh Profesor Diraja Ungku A.
Aziz. Sebagai pengerusi dan pengarah pertama DBP, beliau juga seorang pejuang
bahasa kebangsaan. Ungku A. Aziz telah menyaksikan beberapa ciri perkembangan
di dalam perwujudan istilah ekonomi yang tidak menyenangkan beliau.
Latihan 5.2
|
1.
Pada pendapat anda, mengapa
pengistilahan amat penting di negara kita?
2.
Secara ringkas, nyatakan usaha-usaha
yang telah di mainkan oleh Dewan Bahasa dan Pustaka terhadap perkembangan dan
kemajuan peristilahan di Malaysia.
|
5.3 Peranan Dewan Bahasa dan Pustaka
Perbincangan tentang
perkembangan bahasa di Malaysia tidak akan lengkap sekiranya peranan Dewan
Bahasa dan Pustaka (DBP) tidak disentuh. DBP merupakan satu satu badan yang
ditubuhkan oleh kerajaan khusus untuk memajukan bahasa Melayu. Sehingga hari
ini, peranan Dewan Bahasa dan Pustaka di dalam memajukan bahasa amat penting
dan tidak ada badan – badan lain yang mampu berperanan sebagaimana yang
dimainkannya.
Dewan Bahasa dan
Pustaka memainkan peranan yang penting di dalam pembentukan istilah bahasa
Melayu. Di dalam bidang bahasa, DBP berperanan membina korpus dan menyebarkan
melalui buku buku istilah, tatabahasa dan perkamusan. Bahagian pembinaan dan
pengembangan bahasa bertanggungjawab membina dan memperkembangkan istilah,
mengadakan penyelidikan dan menyebarkan hasil pemerolehan mereka. Badan ini
juga bertanggungjawab mengawal penggunaan bahasa dengan mengeluarkan risalah
dan panduan umum kepada sektor awam dan sektor swasta di samping menyediakan
khidmat nasihat.
Untuk memperkukuhkan
lagi peranannya, Unit Pelaksanaan Bahasa ditubuhkan pada tahun 1980. Unit ini
bertanggungjawab menggalakkan penggunaan bahasa Melayu. Ia telah melaksanakan
beberapa langkah seperti mengadakan ceramah, taklimat, forum, kursus, rancangan
Dewan Bahasa di radio, menyebarkan panduan bahasa,
khidmat nasihat, mengadakan kempen “Mencintai Bahasa Melayu” dan mengawasi
penggunaan bahasa Melayu di sektor awam dan swasta. Apa yang jelas, pelaksanaan
perancangan bahasa yang dijalankan oleh DBP melalui bahagian - bahagian tersebut di dalamnya bersifat revolusi tetapi teratur
dan sistematik.
Di dalam usaha
memajukan lagi bahasa Melayu, DBP juga telah mengadakan kerjasama dengan
beberapa pihak lain. Kerjasama terbesar DBP ialah dengan Majlis Bahasa
Indonesia Malaysia (MBIM). Kerjasama ini diperluaskan lagi dengan memasukkan
Negara Brunei Darussalam. Hasil kerjasama ini terbentuklah istilah baharu yang
sesuai digunakan di ketiga tiga buah negara yang terlibat.
Peranan utama DBP
ialah melaksanakan usaha bagi memenuhi matlamat Bahagian Peristilahan DBP. Oleh
itu, antara peranan yang dilaksanakannya ialah;
§ Mengumpul istilah bahasa
Melayu di dalam pelbagai bidang ilmu.
§ Membentuk istilah bahasa
Melayu di dalam pelbagai bidang ilmu.
§ Memperbanyak istilah bahasa
Melayu di dalam pelbagai bidang ilmu.
§ Menerbitkan istilah bahasa
Melayu di dalam pelbagai bidang ilmu.
§ Mewujudkan Pangkalan Data
Peristilahan yang bersistem, sesuai dengan matlamat penyebaran dan
pemasyarakatan istilah.
§ Menyelaraskan istilah dan
penggunaan istilah bahasa Melayu dan mengadakan kerjasama dengan Indonesia dan
Brunei Darussalam melalui MABBIM, dan negara-negara lain.
Pada tahun 1950-an,
apabila dasar pelajaran kebangsaan dirangka dan diluluskan oleh Dewan Undangan
Persekutuan dan kemudian oleh Dewan Parlimen Persekutuan Tanah Melayu,
pengajaran sains dan teknologi diperkenalkan dan ditingkatkan. Dengan itu,
istilah sains dan teknologi perlu diadakan dengan segera. Bagi mendapat hasil
yang seragam dan lebih cepat maka disusun pedoman pembentukan ini dalam tahun
1950-an.
Segala istilah ilmu
dan nama alat perkakas asing yang sedia ada di dalam bahasa Melayu pada masa
itu dipakai terus setelah disesuaikan dengan kemajuan ilmu pengetahuan. Kalau
tidak ada di dalam bahasa Melayu di Tanah Melayu, bolehlah diambil istilah yang
dipakai di Indonesia, kerana memang bahasa di Tanah Melayu hendak disamakan
dengan bahasa di Indonesia. Kalau istilah Indonesia itu tidak sesuai atau tidak
memuaskan hati barulah dibentuk baharu. Istilah-istilah asing yang dipakai oleh
kebanyakan bangsa-bangsa dunia atau istilah asing yang tidak dapat
diterjemahkan dengan setepat-tepatnya bolehlah diterima jadi istilah Melayu.
Apabila membentuk istilah baharu hendaklah digunakan akar kata Melayu. Oleh
yang demikian, istilah baharu yang dibentuk itu hendaklah menggambarkan benda
atau fikiran atau keadaan yang dimaksudkan oleh istilah asing itu. Di bawah ini
diberikan contohnya:
a) Acid - asid (bukan acid)
b) Aciditiy - keasidan (bukan asiditi)
c) Acidic - berasid (bukan asidik)
Selain itu, adalah
dilarang mengambil bentuk Inggeris secara sepenuhnya seperti acid, asiditi, dan
asidik, kerana bentuk-bentuk morfologi Melayu berlainan dengan morfologi bahasa
Inggeris.
Pada penghujung tahun
1960-an dan awal tahun 1970-an telah disusun semula satu pedoman pembentukan
istilah baharu yang lebih terperinci. Berdasarkan pedoman yang baharu itu, ada
beberapa bahagian yang ditetapkan serta diperluas dari segi dasar, cara dan
pedoman, iaitu:
i.
Pembentukan
istilah baharu hendaklah berdasarkan sikap dan pandangan yang progresif dan
fleksibel bagi bahasa Melayu moden,
ii.
Istilah
baharu hendaklah yang praktis sama ada dalam bidang ilmu atau masyarakat
pemakai bahasa,
iii.
Pembentukan
istilah baharu, dalam semua bidang ilmu atau yang popular, hendaklah sentiasa
diselaraskan dengan yang dibuat di Indonesia,
iv.
Istilah
baharu hendaklah memperlihat kekayaan perbendaharaan kata bahasa Melayu dan
yang mempunyai sistem struktur menurut kudrat bahasa Melayu-Indonesia; dan
v.
Istilah
ilmu hendaklah seboleh-bolehnya memperlihat bentuk yang jelas dengan istilah
asal atau istilah antarabangsa.
Dasar baharu yang
ditetapkan ini sudah membawa peluang kepada penggubal-penggubal istilah untuk
melihat dengan lebih luas cakupan pandangannya menuju kearah peringkat
antarabangsa. Pada masa lalu apabila menggubal istilah, penggubalan itu dibuat
dengan melihat ke dalam bahasa Melayu sahaja. Contohnya jika ada kata berakhiran
“gy” dalam bahasa Inggeris maka dalam bahasa Melayu hendaklah dipakai kata
“kaji”, sedangkan kata-kata dasarnya yang lain dicari kata terjemahannya dalam
bahasa Melayu. Contohnya adalah seperti yang berikut:
a) Biology - kajihayat
b) Anthropology - kajimanusia
c) Sociology - kajimasyarakat
d) Archeology - kajipurba
e) Phonology - kajibunyi
f) Geology - kajibumi
g) Psychology - kajijiwa
h) Climatology - kajiiklim
Berdasarkan conoth – contoh
di atas bentuk istilah memang baik dan
sesuai kerana ia seragam, dan boleh dijadikan panduan untuk membentuk pelbagai
istilah dalam bahasa Melayu dalam bidang-bidang yang lain mengikut bentuk di
atas seperti kajiserangga, kajibintang, kajihaiwan, kajitumbuhan, kajilautan,
kajipenyakit dan berbagai-bagai lagi. Demikian juga daripada bentuk istilah
seperti di atas menggambarkan bahawa bahasa Melayu memang cukup kaya dengan
istilah dan mudah pula membentuk kata-kata istilah baharu dalam bahasa Melayu.
Penggubalan kata
istilah di atas ini berlaku kerana kita cuba hendak mempertahankan keaslian
bahasa Melayu dan dalam bentuk istilah Melayu yang sedia ada, tetapi mengapa
pula perkataan “organ” diciplak daripada bahasa Inggeris, bahasa asing juga?
Oleh itu, untuk
mengelak daripada berlakunya hal-hal seperti di atas, maka ditetapkan dasar
kedua, supaya penggubalan istilah lebih mudah dan lebih praktis, dan kita dapat
menggubal istilah dengan lebih pantas dan cepat, terutama sekali bidang-bidang
ilmu yang sudah tersebar luas di seluruh dunia, seperti farmasi, farmakologi,
filologi, fotosintesis, neurologi, antropologi, linguistik, dan yang
seumpamanya. Bagi dasar yang ketiga pun penting, kerana bahasa Melayu dan
bahasa Indonesia berakarkan induk bahasa yang sama, iaitu bahasa Melayu
Johor-Riau. Persamaannya sangat banyak, jika berbeza pun hanya kerana pengaruh
persekitaran dan penjajahan yang berlainan. Kalau di Indonesia ada pengaruh
bahasa Belanda, di Malaysia pula ada pengaruh bahasa Inggeris yang kuat. Selain
itu kita dapat berkongsi membaca buku-buku rujukan, sama ada yang terbit di
Indonesia ataupun yang terbit di Malaysia.
Dasar yang seterusnya
ialah menggali lebih banyak kosa kata daripada sumber yang lebih tua, iaitu
daripada bahasa Melayu klasik dan bahasa Indonesia. Dengan itu akan dapat
memperlihatkan kekayaan bahasa Melayu-Indonesia dan ini akan dapat meningkatkan
kemampuan dan kudrat bahasa Melayu-Indonesia dalam dunia ilmu pengetahuan.
Dasar yang kelima akan dapat merapatkan hubungan antara bahasa Melayu dengan
bahasa-bahasa Melayu dengan bahasa-bahasa dunia antarabangsa yang lain, jika
membentuk atau menggubal istilah mengikut arus perdana antarabangsa seperti
istilah bahasa Inggeris yang sudah menjadi bahasa induk, atau menyerap istilah daripada
bahasa Latin yang menjadi induk bahasa barat yang maju seperti Peranchis,
Jerman dan Sepanyol. Oleh itu, untuk merealisasikan dasar – dasar berkenaan maka DBP telah menyediakan lapan kaedah atau
cara, iaitu:
Bagi istilah
pinjam-terjemah.
a)
Meminjamterjemahkan
istilah asing yang sesuai ke dalam bahasa Melayu.
Misalnya:
i.
Fixed price - harga tetap
ii.
Market price - harga pasaran
iii.
Price list - senarai harga
iv.
Cost price - harga kos
v.
Cost section - bahagian kos
Untuk kepentingan
kecekapan, keseragaman, penyelarasan, praktis, ekonomi dan ilmiah, maka
(mengikut keutamaan):
i.
Beberapa
istilah asing yang sama konsep/pengertiannya dalam satu bidang ilmu tertentu
hendaklah ditetapkan dengan satu sahaja istilah Melayunya;
ii.
Sesuatu
istilah asing yang hanya satu sahaja pengertiannya, walau dalam apa bidang
sekalipun, hendaklah ditetapkan dengan satu sahaja istilah Melayunya; dan
iii.
Sesuatu
istilah asing, hendaklah ditakrifkan Melayunya dalam bentuk istilah (bukan
terjemahan) yang ringkas dan jumlah perkataan atau suku kata yang minimum.
Bagi istilah pinjaman, DBP
telah memberi pedoman seperti yang berikut:
i.
Pengambilan
istilah asing dan terus menjadikannya istilah Melayu hendaklah terbatas kepada
(menurut keutamaan):
a) Istilah ilmiah dalam
bidang-bidang ilmu tertentu. Ini bermakna hanya dalam bidang-bidang seperti
perubatan, farmakologi, kejuruteraan, aeroangkasa dan seumpanya.
b) Istilah khusus seperti nama
tempat atau negeri, orang atau gelaran atau idiom. Contohnya seperti Greenland,
Wellington, Burkina Passo, James Watt dan lain-lain.
c) Istilah asing yang belum
pernah ada konsepnya, atau tidak ada persamaan Melayunya, atau tidak ada
persamaan atau terjemahan yang setepat-tepatnya. Contohnya seperti computer dan digital camera. Kata-kata istilah ini diserap sahaja dengan
penyesuaian ejaan dan tatabahasa Melayu menjadi komputer dan digital kamera.
d) Istilah umum yang didapati
telah popular/praktis dalam masyarakat pemakai bahasa Melayu-Indonesia.
Contohnya seperti radio, televisyen dan sebagainya.
Pedoman kedua untuk istilah
pinjaman yang ditetapkan oleh DBP ialah:
Kata istilah pinjaman
yang diambil hanya dalam bentuk dasar, sama ada kata nama atau kata sifat.
Pengambilan istilah terbitan asing dibatasi kepada unsur-unsur atau
bentuk-bentuk yang dapat disesuaikan dengan struktur dan kudrat bahasa Melayu.
Contohnya kita meminjam
hanya perkataan “atom” dan tidak boleh meminjam kata atomic, atomization dan
yang seumpamanya. Tetapi perkataan nuklear (daripada nuclear) boleh dipinjam,
sekalipun kata akarnya nucleus, kerana ini mempunyai pengertian yang khas.
Pedoman yang ketiga untuk
istilah pinjaman yang ditetapkan oleh DBP adalah kata yang dipinjam, pada
umumnya, hendaklah berdasarkan ejaan asal dan bukan bunyinya dan keutamaannya
adalah seperti yang berikut:
a) mengambil bentuk istilah
Romawi-Yunani.
Contohnya seperti nama-nama saintifik untuk
tumbuh-tumbuhan dan haiwan.
b) mengambil bentuk asal
istilah asing dan disesuaikan dengan sistem ejaan baharu bahasa
Melayu-Indonesia. Bagi bahagian ini ada dua pecahannya, iaitu:
i.
menyesuaikan
ejaan konsonan/vokalnya menurut bentuk asal Rumawi-Yunani atau bentuk istilah
asal, terutamanya bagi istilah ilmiah, atau
ii.
menyesuaikan
bunyi ejaan konsonan/vokal istilah asing dengan bunyi menurut ejaan
Melayu-Indonesia, terutama bagi istilah bukan ilmiah.
Dalam buku Pedoman Pembentukan Istilah yang baharu
di atas, banyak perkara dan tajuk baharu dimasuk dan tiap-tiap tajuk diberi
takrifnya sekali, sehingga pedoman ini menjadi panduan yang jelas dan tidak
mengelirukan. Antara tajuk-tajuk penting yang dimasukkan ke dalam pedoman ini
termasuklah:
i.
Beberapa
konsep dasar seperti definisi istilah, tataistilah dan tatanama, istilah khusus dan istilah umum, morfem peristilahan,
kata dasar dan kata akar, imbuhan, kata berimbuhan, kata gabungan, bentuk prototaip
dan paradigma kata atau perangkat kata;
ii.
Sumber
istilah, seperti kosa kata bahasa asing; dan skema tatacara pebentukan istilah
yang mengandungi tujuh langkah yang ditetapkan seperti yang berikut:
a) Kata dalam bahasa
Melayu yang lazim dipakai,
b) Kata dalam bahasa Melayu yang sudah tidak lazim
dipakai,
c) Kata dalam bahasa serumpun yang lazim dipakai,
d) Kata dalam bahasa serumpun yang tidak lazim dipakai,
e) Kata dalam bahasa Inggeris,
f) Kata dalam bahasa asing lain,
h) Pilih yang terbaik antara istilah baharu.
5.4 Peranan MABBIM
MABBIM
ialah sebuah badan kebahasaan serantau yang dianggotai oleh tiga negara, iaitu
Negara Brunei Darussalam, Indonesia dan Malaysia. Asalnya badan ini dinamai
Majlis Bahasa Indonesia – Malaysia (MBIM), yang ditubuhkan pada 29 Disember
1972, setelah satu Pernyataan Bersama
ditandatangani oleh Allahyarham Tun Hussein Onn, Menteri Pendidikan Malaysia,
dan Bapak Mashuri Saleh S.H. Menteri Pendidikan dan Kebudayaan Republik
Indonesia, pada 23 Mei 1972 di Jakarta. MBIM menjadi MABBIM apabila negara
Brunei Darussalam menganggotai majlis ini pada 4 November 1985. Manakala,
Singapura masih menjadi negara pemerhati Majlis sehingga kini.
Matlamat penubuhan
MABBIM ini untuk membina dan mengembangkan bahasa rasmi atau bahasa kebangsaan
di tiga buah negara anggota tetap berkenaan. Pendek kata MABBIM bertujuan untuk
mendaulat, menyebar dan mengangkat martabat Bahasa Melayu sebagai bahasa
peradapan yang tinggi bukan sahaja di rantau malah di dunia. Usaha ini boleh
menjadi realiti apabila usaha – usaha peristilahan berterusan dan lebih mantap.
Ini meliputi semua bidang keilmuan seperti sains, teknologi, komunikasi
maklumat, perubatan, perundangan, perekonomian, kesusasteraan dan sebagainya.
Latihan 5.4.1
|
1.
Untuk perkembangan Bahasa Melayu, atas
alasan apakah dasar-dasar pembentukan istilah di laksanakan? Mengapa?
2.
Nyatakan dasar – dasar pembentukan
istilah bahasa Melayu di Malaysia.
|
Latihan 5.4.2
|
1.
Dengan sokongan pengurusan grafik
banding bezakan peranan DBP dengan MABBIM dalam perkembangan Bahasa Melayu.
|
Layari Internet
|
1.
Layari laman web untuk mendapatkan
maklumat tambahan.
|
5.5 Dasar Pembentukan Istilah Bahasa Melayu
Pada tahun 1950-an,
apabila dasar pelajaran kebangsaan dirangka dan diluluskan oleh Dewan Undangan
Persekutuan dan kemudian oleh Dewan Parlimen Persekutuan Tanah Melayu,
pengajaran sains dan teknologi diperkenalkan dan ditingkatkan. Dengan itu,
istilah sains dan teknologi perlu diadakan dengan segera. Bagi mendapat hasil
yang seragam dan lebih cepat maka disusun pedoman pembentukan ini sejak tahun
1950-an. Adalah dilarang kita mengambil sembarangan bentuk Inggeris secara
sepenuhnya seperti acid, asiditi, dan asidik, kerana bentuk – bentuk morfologi Melayu berlainan dengan morfologi
bahasa Inggeris.
Manakala pada penghujung
akhir tahun 1960-an dan awal tahun 1970-an telah disusun semula satu pedoman
pembentukan istilah baharu yang lebih terperinci. Berdasarkan pedoman yang
baharu itu ada beberapa bahagian yang ditetapkan serta diperluas dari segi
dasar, cara dan pedoman, iaitu:
i.
Pembentukan
istilah baru hendaklah berdasarkan sikap dan pandangan yang progresif dan
fleksibel bagi bahasa Melayu moden;
ii.
Istilah
baru hendaklah yang praktis sama ada dalam bidang ilmu atau masyarakat pemakai
bahasa;
iii.
Pembentukan
istilah baru, dalam semua bidang ilmu atau yang popular, hendaklah sentiasa
diselaraskan dengan yang dibuat di Indonesia;
iv.
Istilah
baharu hendaklah memperlihat kekayaan perbendaharaan kata bahasa Melayu dan
yang mempunyai sistem struktur menurut kudrat bahasa Melayu-Indonesia; dan
v.
Istilah
ilmu hendaklah seboleh-bolehnya memperlihat bentuk yang jelas dengan istilah
asal atau istilah antarabangsa.
Dasar baharu yang
ditetapkan ini sudah membawa peluang kepada penggubal-penggubal istilah untuk
melihat dengan lebih luas cakupan pandangannya menuju kea rah peringkat
antarabangsa. Pada masa lalu apabila menggubal istilah, penggubalan itu dibuat
dengan melihat ke dalam bahasa Melayu sahaja. Contohnya jika ada kata
berakhiran “gy” dalam bahasa Inggeris mala dalam bahasa Melayu hendaklah
dipakai kata “kaji”, sedangkan kata-kata dasarnya yang lain dicari kata
terjemahannya dalam bahasa Melayu.
5.6 Prinsip Pembentukan Istilah
Usaha usaha memajukan
istilah Melayu lebih aktif selepas tahun 1975. DBP dengan kerjasama Majlis Bahasa
Indonesia-Malaysia telah menubuhkan Jawatankuasa Pedoman Umum Pembentuk
Istilah. Jawatankuasa ini berfungsi untuk menghasilkan istilah yang seragam
antara Malaysia dengan Indonesia. Di samping itu, badan ini juga
bertanggungjawab mengembangkan istilah Melayu dan menghasilkan istilah yang
lebih khusus, abstrak dan tepat bersesuaian dengan bidang bidang ilmu yang
terdapat di Malaysia. Di dalam proses pembentukan istilah, jawatankuasa ini
lebih mengutamakan asas bahasa Melayu atau bahasa bahasa serumpun. Pinjaman
juga turut dilakukan. Kerja kerja penggubalan istilah dan pembentukan istilah
berdasarkan kepada beberapa prinsip tertentu.
Istilah
boleh dibentuk dengan menggunakan;
i.
Kata
tunggal iaitu kata yang tanpa imbuhan.
ii.
Kata
terbitan.
iii.
Kata
ganda.
iv.
Kata
gabungan.
5.6.1 Istilah Kata Tunggal (Tanpa Imbuhan)
Istilah
yang berupa bentuk dasar dipilih antara golongan kata utama, saperti kata nama,
kata kerja, dan kata adjektif.
Contoh:
Kata nama: buruj constellation
rawan gristle
cahaya light
Kata kerja: pecut accelerate
Imbas scan
reka invent
Kata adjektif:
kenyal elastic
Rawak random
Cemas anxious
Dewan Bahasa dan Pustaka
(2007:26) menjelaskan akronim adalah kependekan yang terbentuk daripada
gabungan huruf – huruf pertama atau suku kata beberapa perkataan yang boleh
diujarkan sebagai satu perkataan. Contoh :
Cerpen cereka
tabika kugiran
pawagam RISDA
MARA
ADUN
BERNAMA PLUS
KOBENA BERNAS
5.6.2 Istilah Kata Terbitan
Istilah
yang berupa kata terbitan dibina daripada kata dasar dengan imbuhan awalan,
akhiran, sisipan atau apitan. Istilah kata terbitan ini juga termasuk kata
dasar yang menerima imbuhan bahasa Sanskrit, Arab dan Jawa.
a. Paradigma kata dengan imbuhan ber-
Contoh:
belajar pelajar pelajaran
bertapa pertapa pertapaan
bertani petani pertanian
b. Paradigma dengan Penambah me(N)-
Contoh:
Menulis penulis penulisan tulisan
mengajar pengajar pengajaran ajaran
mengamal pengamal pengamalan
amalan
membesar pembesar pembesaran -
mengubah pengubah pengubahan
-
mengairi - pengairan -
c. Paradigma dengan me(N)-, ber-
Contoh:
memberhentikan - pemberhentian perhentian
-
perkecualian
-
- pembelajar pelajaran
d. Paradigma kata dengan me(N)-, per-
Contoh:
Mempersatukan
pemersatu pemersatuan persatuan
Memperoleh
pemeroleh pemerolehan perolehan
mempelajari pelajar - pelajaran
e. Paradigma kata dengan ke - an
Contoh:
saksi Kesaksian
bermakna
Kebermaknaan
terbuka Keterbukaan
penduduk
Kependudukan
sesuai
kesesuaian
f. Paradigma Kata dengan Sisiapan -en-,
-er-, -el-, -em-, -in-
Contoh:
Gigi
gerigi
susu tenusu
tapak
telapak
kuncup
kemuncup
sambung sinambung
5.6.3. Istilah Kata Ganda
Istilah
yang terdiri daripada kata ganda boleh merupakan gandaan kata dasar sepenuhnya
atau sebahagiannya dengan atau tanpa imbuhan atau perubahan bunyi.
a. Ganda Penuh
Contoh:
langit-langit
kanak-kanak
labi-labi
paru-paru
buku-buku guru-guru
b. Ganda Suku Kata Awal
Contoh:
Tetikus
rerongga
Cecair Rerambut
gegua jejari
c. Ganda Suku Kata Awal dengan Imbuhan
Contoh:
dedaunan
pepohonan
jejarian
d. Kata Ganda Berentak
Contoh:
Warna-warni Batu-batan
Serta-merta Bengkang-bengkok
Bolak-balik
Hingar-bingar
Dolak dalih Mudar
mandir
Pupu poyang rempah
ratus
5.6.4 Istilah Bentuk Gabungan
Istilah
boleh dibentuk dengan menggabungkan dua kata atau lebih. Semua unsur dalam
gabungan ini terdiri daripada bentuk bebas, sama ada sudah mendapat imbuhan
atau tanpa imbuhan.
i. Tanpa Imbuhan:
Contoh:
garis lintang atas
aras laut
daftar masuk mesin
atur huruf
mesin kira tangan segi
empat tepat
ganda tiga kamera
laut dalam
ii. Dengan Imbuhan Pada Salah Satu Unsurnya
Contoh-
contoh seperti :
saksi pendakwa
pelarasan gaji
dalam talian atas
talian
mengambil alih menerima
pakai
penerima janji gelombang
melintang
iii. Dengan Imbuhan pada Kedua-dua Unsur
Contoh
- contoh seperti:
Jagaan perlindungan kedudukan
anggaran
Perjanjian meluluskan perbelanjaan
terealisasi
Latihan
5.4
|
1. Berdasarkan contoh –
contoh di atas, cuba anda senaraikan contoh – contoh lain yang berkaitan dengan istilah kata ganda dan bentuk
gabungan.
|
Itu sahaja yang perlu anda lakukan. Semoga berjaya.
|
|
Buku rujukan
|
Abdullah Hassan (ed). (1987). Rencana Linguistik. Dewan
Bahasa dan Pustaka: Kuala Lumpur (Bab
7: Semantik ,hlm.145-164)
Abdullah Hassan & Ainon Mohd. (1994). Tatabahasa
Dinamika. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka.
Amat Juhari Moain (2010)Penggubalan Istilah Ilmiah
dalam Bahasa Melayu. Kuala Lumpur : Dewan Bahasa dan Pustaka.
Azman Wan
Chik.1985. Mengajar Bahasa Malaysia Jilid 2: Latihan Guru Dan Bahan. Kuala
Lumpur : Dewan Bahasa Dan Pustaka
Darwis Harahap (1994). Binaan Makna. http://www.angelfire.com/id/ahmad awang/meaning.html accessed on 5 July 2007.
|
TAJUK 6
|
SUMBER ISTILAH BAHASA MELAYU
|
·
SINOPSIS
Topik ini akan
menerangkan tentang sumber istilah Bahasa Melayu. Ini berdasarkan
perbendaharaan kata umum Bahasa Melayu,
perbendaharaan kata serumpun, perbendaharaan kata bahasa asal , penyerapan
istilah asing, bentuk – bentuk istilah (ungkapan) asing yang tetap dan
pembentukan istilah pelbagai bidang.
6.1 Perbendaharaan
Kata Umum Bahasa Melayu
Pembentukan istilah
boleh diambil daripada perbendaharaan kata umum bahasa Melayu termasuk kata
dari dialek atau bahasa lama. Sesuatu kata yang dipilih untuk dijadikan istilah
itu hendaklah memenuhi syarat yang berikut;
§ kata berkenaan tepat memberi
makna, konsep, proses, keadaan atau ciri yang dimaksudkan.
§ kata yang dipilih adalah
yang paling singkat (sekiranya ada sekelompok sinonim).
Contoh:
Hospital dan rumah sakit, dipilih
hospital
Fisiologi dan kaji tugas organ,
dipilih fisiologi
§ kata berkenaan tidak
mempunyai konotasi buruk atau sebutan sumbang.
6.2
Perbendaharaan Kata Bahasa Serumpun
Istilah juga boleh
dibentuk daripada perbendaharaan kata bahasa serumpun dengan bahasa Melayu
sekiranya tidak terdapat istilah yang diperlukan daripada bahasa Melayu,
Contoh – contoh
seperti:
§ gambut (daripada bahasa
Banjar) – peat
§ nyeri (daripada bahasa
Sunda) – pain
§ engkabang (daripada bahasa
Iban) – ellipenut
§ dermaga (daripada bahasa
klasik) – wharf
§ dening (daripada dialek
Kelantan) – yoke
6.3 Perbendaharaan Kata Bahasa Asal
Sekiranya istilah
yang diperlukan tidak terdapat daripada bahasa Melayu dan bahasa serumpun
dengan bahasa Melayu maka bolehlah diambil kata-kata daripada bahasa asal atau
bahasa asing. Penulisan istilah ini hendaklah mengutamakan bentuk ejaannya di
dalam bahasa sumber (perlu disesuaikan) tetapi penyebutannya hendaklah mengikut
sistem bunyi bahasa Melayu. Untuk tujuan keseragaman, bahasa Inggeris yang
dianggap paling internasional dijadikan sebagai bahasa sumber melainkan konsep
yang berkenaan tidak ada istilahnya dalam bahasa Inggeris.
Contoh – contoh
seperti:
Istilah Bahasa Asal
|
Istilah Bahasa Melayu
|
§
Atom
§
Electron
§
Professional
§
Psychology
§
Structure
§
Radio
§
Television
§
Radiography
|
§
Atom
§
Elektron
§
Profesional
§
Psikologi
§
Struktur
§
Radio
§
Televisyen
§
Radiografi
|
6.4 Penyerapan Istilah Asing
Istilah asing boleh dipinjam atas dasar;
§ Sesuai maknanya;
§ Lebih singkat daripada
terjemahan bahasa Melayunya;
§ Istilah asing yang diserap
itu mempermudahkan penyelarasan, sekiranya istilah bahasa Melayunya mempunyai
banyak sinonim.
6.4.1 Bentuk-Bentuk
Serapan
Kata yang diambil
daripada bahasa asing terdiri daripada bentuk akar atau terbitannya. Hal ini
bergantung pada:
§ Konteks situasi dan
pemakaiannya di dalam ayat;
§ Kemudahan belajar bahasa;
dan
§ Kepraktisan.
Pada prinsipnya
diambil bentuk tunggal contohnya, spectrum (spektrum) kecuali kalau bentuk
jamaknya yang lebih biasa dipakai.
6.4.2 Istilah Asing
yang sudah lazim
Istilah asing yang
sudah lama digunakan boleh terus dipakai walaupun ada kalanya istilah berkenaan
tidak sesuai dengan peraturan. Hal ini dilakukan untuk menjauhkan kekacauan dan
kekeliruan.
Contoh – contoh seperti :
Istilah Asing
|
Istilah Bahasa Melayu
|
§
Campaign
§
Custom
§
Dengue
§
Grant
§
Pension
|
§
Kempen
§
Kastam
§
Denggi
§
Geran
§
Pencen
|
6.4.3 Ejaan Istilah
(Ungkapan) Asing yang Tetap
Istilah asing atau
ungkapan tertentu yang sebutan dan ejaannya kekal dalam semua bahasa, digunakan
juga dalam bahasa Melayu dengan syarat diberi garis bawah atau dicetak miring.
Contoh:
a. bona
fide
b. esprit
de corps
c. fait
accompli
c. weltanschauung
d. cal
de sac
Latihan 6.1
|
1.
Nyatakan dari mana sumber istilah
Bahasa Melayu diperoleh?
2.
Bahaskan mengapa ungkapan atau bahasa
asing amat di perlukan dalam perkembangan peristilahan di Malaysia?
|
Rujukan
|
Abdullah Hassan & Ainon Mohd. (1994). Tatabahasa
Dinamika. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka.
Amat
Juhari Moain (2010)Penggubalan Istilah Ilmiah dalam Bahasa Melayu. Kuala
Lumpur : Dewan Bahasa dan Pustaka.
|
6.5 Pembentukan
Istilah Pelbagai Bidang
Pelbagai istilah
telah digubal dan dibentuk di dalam pelbagai bidang. Sebagai contoh, istilah -
istilah mengikut bidang berkenaan diberikan di bawah:
a)
Istilah Teknologi Maklumat dan
Komunikasi
Bahasa Inggeris
|
Bahasa Melayu
|
Audioconferencing
Autosave
Broadcast
Client-server
Connection-oriented network
Data scrambler
Digital camera
Digital certificate
Digital purse
Digital signature
|
Sidang audio
Autosimpan
Siaran;siar
Pelanggan-pelayan
Rangkaian berorientasikan sambungan
Pengarau data
Kamera digital
Sijil digital
Dompet digital
Tandatangan digital
|
b)
Istilah Undang Undang
Bahasa Inggeris
|
Bahasa Melayu
|
Administrative order
Civil disorder
Civil rights
Double jeopardy
Diplomatic immunity
Extradiction
Fraud
Fugitive offender
Fundamental rights
Judicial review
Legitimacy
Mala fide
Mandatory procedure
Native
Natural justice
|
Perintah pentadbiran
Gangguan awam
Hak sivil
Pendakwaan dua kali
Kekebalan diplomatik
Ekstradisi
Fraud
Pesalah buruan
Hak asasi
Kajian semula kehakiman
Kesahan
Mala fide
Tatacara mandatory
Anak negeri
Keadilan asasi
|
c)
Istilah Komputer
Bahasa Inggeris
|
Bahasa Melayu
|
Access
Bench mark
Cursor
Data base
Download
End user
Font
Hardware
Integrated circuit
Local area network
|
Capaian
Tanda aras
Kursor
Pangkalan data
Muat turun
Pengguna akhir
Fon
Perkakasan
Litar bersepadu
Rangkaian kawasan setempat
|
d)
Ekonomi / Pentadbiran Perniagaan
Bahasa Inggeris
|
Bahasa Melayu
|
Balance sheet
Bridging loan
Buy out
Buy-back price
By-product
Capital gain
Cash flow
Certificate of authorization
Chief executive officer
Deed of trust
Investment climate
Long term debt
Short-term financing
Sole agent
Steering committee
|
Kunci kira-kira
Pinjaman penyambung
Beli habis
Harga beli balik
Keluaran sampingan
Laba modal / keuntungan modal
Aliran tunai
Perakuan kuasa
Ketua pegawai eksekutif
Surat ikatan amanah
Iklim pelaburan
Hutang jangka pendek
Pembiayaan jangka pendek
Ejen tunggal
Jawatankuasa pemandu
|
e)
Istilah Perhotelan
Bahasa Inggeris
|
Bahasa Melayu
|
Ballroom
Banquet
Budget hotel
Buffet
Business centre
Check-in
Check-out
Cocktail
Day use
Deluxe room
Double room
Function room
Luncheon
Twin bed
Waiter (L); waitress (P)
|
Dewan besar
Bankuet
Hotel jimat / hotel kelas ekonomi
Bufet
Pusat khidmat urusan
Daftar masuk
Daftar keluar
Koktel
Guna siang
Bilik mewah
Bilik kelamin
Bilik majlis
Jamuan tengah hari
Katil-kembar
Pramusaji
|
f)
Fotografi
Bahasa Inggeris
|
Bahasa Melayu
|
Abstract
photography
Between-the-lens
shutter
Camera
angle
Daylight
film
Effective
aperture
Flash
Ground-angle
view
Half-length
portrait
Invisible
light
Latitude
of exposure
Main
lighting
Out
of focus
Periscopic
lens
Quartz
lens
Reflect
camera
|
Fotografi abstrak
Pengatup antara kanta
Sudut kamera
Filem warna cahaya siang
Apertur
berkesan
Dengar
Pandangan sudut bawah
Potret separuh
Cahaya halimunan
Latitude dedahan
Pencahayaan induk
Luar fokus
Periskop
Kanta kuarza
Kamera reflex
|
g)
Istilah Matematik dan Statistik
Bahasa Inggeris
|
Bahasa Melayu
|
Aerial cable
Affine
Affine geometry
Affine variety
Aggregate
Aggregation
Aggregative
Aggregative index
Aggregative model
|
Kabel aerial
Afin
Geometri afin
Aneka afin
Agregat
Pengagregatan
Berdaya agregat; pengagregatan
Indeks pengagregatan
Model berdaya agregat
|
6.6 Cabaran – Cabaran Pembentukan Istilah
Tugas dan
tanggungjawab Jawatankuasa istilah amat mencabar. Kritikan yang dilemparkan
kepada mereka datang bertubi tubi, khusus daripada kalangan yang kurang
memahami rasional di belakang pemilihan sesuatu istilah; dan kritikan sinis ini
sering terdengar. Walau bagaimanapun, bagi orang bahasa, linguis dan pendidik,
mereka amat memahami keputusan yang telah dibuat; mereka akur pada istilah yang
telah dibentuk dan menerimanya dengan hati terbuka. Bagi orang yang tidak
memahaminya, tidak semudah untuk mencapai kesepakatan dan persetujuan di dalam
pembentukan istilah baru; tentu sekali banyak cabarannya. Walau apapun kritikan
yang dilemparkan jawatankuasa istilah tetap dengan pendirian mereka. Hakikatnya
kerja yang mereka lakukan berpandu kepada dua kriteria umum:
Kepesatan ilmu :
i.
Perkembangan
ilmu dalam bidang-bidang tertentu.
ii.
Penyerapan
istilah-istilah baru mengikut perkembangan semasa.
Kepakaran :
i.
Kekurangan
pakar di dalam bidang tertentu.
ii.
Penentuan
sumber istilah (bahasa asal, bahasa serumpun, bahasa pinjaman)
Latihan 6.2
|
1.
Suatu masa dahulu, banyak isu yang
berkaitan dengan peristilahan oleh media-media massa di Malaysia. Beri
pendapat anda tentang kualiti peristilahan yang di gunakan. Adakah anda
setuju bahasa yang digunakan itu tepat dengan apa yang hendak dinyatakan?
Sila rujuk pakar-pakar peristilahan yang
berdekatan dengan anda.
|
Buku rujukan
|
Dewan Bahasa dan Pustaka (1992) Pedoman umum
Pembentukan Istilah Bahasa Melayu. Kuala Lumpur.
Grace, H. (1975).Syntax ang semantics 3: Speech acts.
New York: Seminar Press.
Hashim Hj. Musa (2006). Pengantar Falsafah Bahasa.
(Edisi Kedua). Kuala Lumpur: DewanBahasa dan Pustaka.
Nathesan, S. (2001 ). Makna dalam Bahasa Melayu. Dewan
Bahasa dan Pustaka: Kuala Lumpur (Bab2:Kepelbagaian Makna bagi perkataan ,hlm
19-26).
Nik Safiah Karim dan rakan(2008) Tatabahasa Dewan Edisi
Ketiga. Kuala Lumpur : Dewan Bahasa dan Pustaka.
Palmer,F.R, (1992). Semantik. Dewan Bahasa dan Pustaka:
Kuala Lu,pur (Terjemahan oleh Abdullah Hassan)
Puteri Roslina Abdul Wahid (2005) Peminjaman Kata
Bahasa Inggeris Dalam Peristilahan Undang – Undang. Kuala Lumpur: Dewan
Bahasa dan Pustaka.
O, Grady, W. (2000). Semantics: The analysis of
meaning. Addision Wesley Longman.
|
TAJUK 7
|
ISTILAH SINGKATAN DAN
LAMBANG BAHASA MELAYU
|
- SINOPSIS
Topik ini
akan menerangkan dan menjelaskan tentang singkatan dan lambang bahasa. Selain
itu, cuba menerangkan perbezaan antara singkatan dengan lambang.
- HASIL PEMBELAJARAN
Menjelaskan tentang konsep
singkatan, akronim dan lambang
dalam bahasa Melayu.
7.1 Konsep dan definisi singkatan dan Lambang
7.1.1 Definisi Singkatan
Menurut Kamus Dewan (2007: 1501)
menyatakan singkatan ialah kependekan,
ringkasan , merupakan gejala umum dalam pemakaian bahasa. Manakala Nik Safiah
Karim dan rakan-rakan (2008: 66) Akronim adalah kata singkatan yang terbentuk
dengan menggabungkan huruf awal suku kata atau dengan menggabungkan huruf awal
dan suku kata daripada rangkai kata, dan ditulis serta dilafazkan sebagai
perkataan utuh. Beliau menyatakan ada tiga cara pembentukan akronim. Manakala
Asmah Hj. Omar (2009:27) akronim adalah kata selapis yang dibentuk dengan
menggunakan suku kata pada kata-kata unsur. Menurut Jawatankuasa Tetap Bahasa
Melayu KPM (1992:15) singkatan terbentuk dengan empat cara melalui penggunaan :
a)
Menggugurkan satu bahagian atau
lebih bahagian daripada dasarnya. Misalnya :
lab ( laboratory)
b)
Menyingkatkan huruf ejaan, tetapi sebutannya seperti bentuk
lengkap. Misalnya:
sin - sinus
cm - sentimeter
cos - konsinus
hab - habitat
c)
Menggabungkan suku kata atau
bahagian kata. Misalnya:
Mara - Majlis Amanah Rakyat
Perkim - Pertubuhan Kebajikan Islam Malaysia
Bernama - Berita Nasional Malaysia
Tadika - taman didikan kanak – kanak
Cerpen - cerita pendek
Kugiran - kumpulan gita rancah
Berdikari - berdiri dengan kaki sendiri
Pawagam - Panggung wayang gambar
Perkeso - Pertubunhan Keselamatan Sosial
d)
Menggabungkan huruf pangkal setiap
kata, istilah begini dipanggil akronim. Misalnya:
JKR - Jabatan Kerja Raya
TLDM - Tentera Laut DiRaja Malaysia
IPGKTAR - Institut Pendidikan Guru Kampus Tun Abdul Razak
LUTH - Lembaga Urusan Tabung Haji
ABIM - Angkatan Belia Islam Malaysia
ADUN - Ahli Dewan Undangan Negeri
IKIM - Institut Kefahaman Islam Malaysia
7.1.2 Definisi Lambang
Menurut Kamus Dewan Edisi keempat (
2007: 876) Lambang ialah tanda yang mewakili entiti linguistik seperti bunyi,
fonem,suku kata, morfem dan kata yang diterima dalam transkripsi fonetik atau
sistem tulisan.
Lambang huruf ialah singkatan khusus
berdasarkan kebiasaan yang terdiri daripada satu huruf atau lebih tanpa titik
di belakangnya, dan digunakan untuk menandai
sesuatu konsep. Contoh :
meter - meter - m
kilogram - kilogram - kg
second - saat - s
ampere - ampere - A
degree - darjah - K
candela - kandela - cd
radian - radian - rad
steradian - steradian - st
mole - mol - mol
hecto - hekto - h
centi - senti - c
mega - mega - M
giga - giga - G
Latihan 7.1
|
1. Penggunaan lambang –
lambang istilah belum dikuasai dengan sepenuhnya oleh pelajar atau masyarakat
di Malaysia. Beri pendapat anda?
|
Layari internet
|
Sila layari internet untuk mendapatkan maklumat
tambahan.
|
Tamat. Semoga anda berjaya.
|
TAJUK 8
|
EJAAN DAN PERISTILAHAN
BAHASA MELAYU
|
·
SINOPSIS
·
HASIL
PEMBELAJARAN
Topik ini akan
menerangkan tentang transliterasi dan transkripsi. Berdasarkan transkripsi dan transliterasi
istilah atau perkataan tersebut digunakan dalam bahasa Melayu tanpa mengubah
sebutan dan makna asal atau sumber perkataan tersebut. Dalam bahasa Melayu
banyak perkataan diperoleh dan dikenal pasti dalam bahasa sumber yang lain.
Bahasa – bahasa bereknaan seperti bahasa Arab, bahasa Yunani, bahasa Sankrit
dan bahasa – bahasa lain.
8.1 Ejaan Transliterasi Dalam Bahasa Melayu
Kamus
Dewan (2007:1712) menyata transliterasi ada penukaran huruf 9perkataan
dsb)daripada abjad sesuatu tulisan (misalantulisan Arab kepada huruf yang
selaras bunyinya dsb dalam abjad system tulisan lain (spt Rumi). Ejaan
Transliterasi atau alih huruf boleh mengikut perakuan ISO untuk huruf Arab
(Perakuan ISO-R233) atau Perakuan ISO-R315 huruf Yunani. Contoh transliterasi
Arab. Contoh :
Bismillahirrahmanirrahim
muslimin
mslimat
untaz
ustazah
haji
hajah
fikir
hadith
gaib
zakat
akad
lafaz
solat
iman
imam
talak
lian
sujud
kiam
8.2 Ejaan Transkripsi Dalam Bahasa Melayu
Transkripsi ialah penulisan sebutan yang menunjukkan sebutan dalam
bahasa yang bersangkutan.
Istilah asing yang diserapkan ke dalam bahasa Melayu tanpa
diterjemahkan, pada umumnya ditranskripsikan lebih dahulu. Misalnya:
bureau - biro
police - polis
ambulance - ambulans
Ejaan nama khas, yang dalam
bahasa sumber ditulis dengan huruf Latin, tidak diubah. Sekiranya nama khas itu ditulis dengan huruf lain, maka
diambil ejaannya yang dalam bahasa Inggeris dan kemudian disesuaikan dengan
bahasa Melayu. Misalnya:
Baekelund
Cannizzaro
Aquadag
Dacron
Keops
Dmitri Ivanovic
Mendeleev
Anton Chekhov
Mao Tze Tung
Latihan
8.1
|
1.
Bezakan antara ejaan transliterasi dengan ejaan transkripsi
dalam Bahasa Melayu.
2.
Dengan merujuk buku dan internet, senaraikan contoh – contoh
lain ejaan transkripsi yang berkaitan.
3.
Merujuk buku atau bahan internet , senaraikan cotoh – contoh
ejaan transkripsi yang banyak digunakan oleh media massa terutama media cetak
di Malaysia.
|
Tamat. Semoga anda terus berjaya.
|
|
Rujukan
|
Abdullah Hassan & Ainon Mohd. (1994). Tatabahasa
Dinamika. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka.
Amat Juhari Moain (2010)Penggubalan Istilah Ilmiah
dalam Bahasa Melayu. Kuala Lumpur : Dewan Bahasa dan Pustaka.
Azman Wan
Chik.1985. Mengajar Bahasa Malaysia Jilid 2: Latihan Guru Dan Bahan. Kuala
Lumpur : Dewan Bahasa Dan Pustaka
Darwis Harahap (1994). Binaan Makna. http://www.angelfire.com/id/ahmad awang/meaning.html accessed on 5 July 2007.
Dewan Bahasa dan Pustaka (1992) Pedoman umum
Pembentukan Istilah Bahasa Melayu. Kuala Lumpur.
Puteri Roslina Abdul Wahid (2005) Peminjaman Kata
Bahasa Inggeris Dalam Peristilahan Undang – Undang. Kuala Lumpur: Dewan
Bahasa dan Pustaka.
Teuku
Iskandar.2008. Kamus Dewan Edisi Keempat. Kuala Lumpur : Dewan Bahasa Dan
Pustaka.
|
Tiada ulasan:
Catat Ulasan